De tijd vliegt!

Dit is alweer onze laatste projectdag in Roemenië, de tijd is werkelijk voorbij gevlogen en we hebben ontzettend veel bijzondere mensen leren kennen. Vrijdag hebben we voornamelijk voorbereidingen getroffen voor zaterdag. We hebben boodschappen gedaan op de lokale markt (een beleving opzich), cadeautjes voor de meiden gemaakt, briefjes geschreven en cup en pop cakes gebakken. Ruth en Judith zijn nog in de straat geweest om bij donna antoinella de boodschappen te bezorgen. Hiermee is ze aan de slag gegaan om voor zaterdag voor de oudere groep meiden Sarmale te koken, dat is een roemeens gerecht van een soort zuurkool met gehakt en rijst. Ook zijn we nog even bij een 15-jarig meisje geweest die de hele week nog niet bij het project was geweest omdat ze niet mocht van haar man. We hebben even met hem gepraat en gelukkig mocht ze toen zaterdag wel.
Corinne en Valerie zijn 's ochtends bij de kleuterschool geweest. We voelden ons gelijk thuis tussen de spontane kleuters die les kregen op ons niveau (we kunnen nu tot tien tellen!). We waren verbaasd hoe goed het onderwijs was. De kinderen krijgen op school veel positieve aandacht en structuur waar het bij de meeste thuis aan ontbreekt. Vlak voor ons afscheid lieten ze nog even heel enthousiast zien hoe goed ze papagaaitje leef je nog kenden, super schattig.

Omdat we donderdagavond een overload aan glitter en glamour hadden gehad was er een grote behoefte aan wat mannelijkheid. We besloten een boysnight in te lassen met pizza en een oorlogsfilm.

We hadden vandaag een hele drukke dag. We begonnen 's ochtends al met een programma voor de jongere meiden. We hadden drie activiteiten (prinsessen) pop- en cupcakes versieren, fotolijstjes maken en notitieboekjes versieren. De themakleuren hierbij waren paars voor koningschap, wit voor dromen en geel voor wijsheid. Als afsluiting hebben we een met ze gegeten. Het was leuk om te merken dat we al echt een band met de meiden hebben opgebouwd.
's Middags hebben we dezelfde activiteiten met de oudere meiden gedaan. Een korte weergave van het meest gevoerde gesprek: Ben je getrouwd? nee Heb je een vriendje? nee Hoe oud ben je dan? 20..grote verwarring bij de meiden die het echt niet snapten dat je op je 20ste nog geen man hoeft te hebben. Wederom sloten we af met eten, zelfs met een traditioneel Roemeens gerecht (Sarmale). Na het eten hebben we met heel veel knuffels afscheid genomen van de meiden.

De tijd vliegt en ons vliegtuig vliegt, morgen alweer!!