Tot frumos (alles mooi)
14 Januari 2014 | Roemenië, Târnăveni
Bona dimineata,
We begonnen deze ochtend heel vroeg (voor sommigen te vroeg ;) door alle kinderen uit de straat bovenstaande toe te wensen. We gingen ze namelijk uitzwaaien toen ze naar school gingen. Daar haalden we de energie vandaan om ook zelf aan school te gaan. Na een productieve ochtend gingen we Tarnaveni verkennen. We liepen in een straat parallel aan de straat waar de Roma's leven. Vanaf daar konden we zien dat velen daar in grote armoede leven. Sommigen huizen waren niet meer dan een schuur en zaten vol kieren, terwijl het hier 's nachts altijd vriest. Doordat we zo met onze neus op de feiten werden gedrukt wisten we weer extra goed waarvoor we dit project doen. Wat we zagen was voor ons onvoorstelbaar.
Vervolgens liepen we meer in de richting van het centrum, waar we nadat we langs een antieke spoorwegovergang kwamen (die nog daadwerkelijk wordt gebruikt) koffie gingen drinken in een café. We gebruikten deze gelegenheid gelijk ook om elkaar wat beter te leren kennen. Dus even later zaten we midden in een Roemeens café met een tafel vol kaarten een spel te spelen.
Om ook van de natuur te genieten die Roemenië te bieden heeft hebben we vervolgens nog door de weilanden gelopen. Daarna gingen we snel koken voor het eten en aten we samen met Jorine, die hier al vier jaar is. Zij wist ons meer te vertellen over hoe de Roma's hier leven en zo konden we hun situatie ook beter begrijpen.
Terwijl we nog wat belangrijke Roemeense woorden doornamen (aangezien het ons duidelijk was geworden dat de taal toch wel een barrière vormt) liepen we naar de ruimte. Vanavond organiseerden we daar een activiteit voor de jongere meiden (rond de twaalf). Deze kwamen voor tijd al vol enthousiasme binnenstormen. Na een korte introductie om het thema te vertellen en de boodschap die daar mee te maken had. We begonnen met het spel twister, alle kinderen deden enthousiast mee. Alhoewel sommigen het nog heel moeilijk vonden wat links en rechts was, hadden ze toch plezier. Vervolgens gingen we met kralen armbandjes en haarspeldjes maken. Alleen het noemen van deze activiteit zorgde al voor groot gejuich en toen de kralen op tafel kwamen was het helemaal feest. In stilte werkten alle meiden aan hun creaties en op een gegeven moment zongen ze spontaan een Nederlands lied(zie filmpje). Er ontstond een levendige ruilhandel in armbandjes en haarspeldjes en al gauw was iedereen een armbandje voor iemand anders aan het maken. De meiden gingen gelukkig met hun nieuwe sierraden naar huis. Een aantal bleef zelfs om te helpen met opruimen en de laatste kralen van de grond te halen zodat ze niet in de stofzuiger zouden verdwijnen.
En nu zitten we in het huis onder het genot van een kopje thee na te praten en plannen te maken voor de komende dagen!
Pa pa,
Willemien, Ruth, Valerie, Judith, Corinne & Mirellla
We begonnen deze ochtend heel vroeg (voor sommigen te vroeg ;) door alle kinderen uit de straat bovenstaande toe te wensen. We gingen ze namelijk uitzwaaien toen ze naar school gingen. Daar haalden we de energie vandaan om ook zelf aan school te gaan. Na een productieve ochtend gingen we Tarnaveni verkennen. We liepen in een straat parallel aan de straat waar de Roma's leven. Vanaf daar konden we zien dat velen daar in grote armoede leven. Sommigen huizen waren niet meer dan een schuur en zaten vol kieren, terwijl het hier 's nachts altijd vriest. Doordat we zo met onze neus op de feiten werden gedrukt wisten we weer extra goed waarvoor we dit project doen. Wat we zagen was voor ons onvoorstelbaar.
Vervolgens liepen we meer in de richting van het centrum, waar we nadat we langs een antieke spoorwegovergang kwamen (die nog daadwerkelijk wordt gebruikt) koffie gingen drinken in een café. We gebruikten deze gelegenheid gelijk ook om elkaar wat beter te leren kennen. Dus even later zaten we midden in een Roemeens café met een tafel vol kaarten een spel te spelen.
Om ook van de natuur te genieten die Roemenië te bieden heeft hebben we vervolgens nog door de weilanden gelopen. Daarna gingen we snel koken voor het eten en aten we samen met Jorine, die hier al vier jaar is. Zij wist ons meer te vertellen over hoe de Roma's hier leven en zo konden we hun situatie ook beter begrijpen.
Terwijl we nog wat belangrijke Roemeense woorden doornamen (aangezien het ons duidelijk was geworden dat de taal toch wel een barrière vormt) liepen we naar de ruimte. Vanavond organiseerden we daar een activiteit voor de jongere meiden (rond de twaalf). Deze kwamen voor tijd al vol enthousiasme binnenstormen. Na een korte introductie om het thema te vertellen en de boodschap die daar mee te maken had. We begonnen met het spel twister, alle kinderen deden enthousiast mee. Alhoewel sommigen het nog heel moeilijk vonden wat links en rechts was, hadden ze toch plezier. Vervolgens gingen we met kralen armbandjes en haarspeldjes maken. Alleen het noemen van deze activiteit zorgde al voor groot gejuich en toen de kralen op tafel kwamen was het helemaal feest. In stilte werkten alle meiden aan hun creaties en op een gegeven moment zongen ze spontaan een Nederlands lied(zie filmpje). Er ontstond een levendige ruilhandel in armbandjes en haarspeldjes en al gauw was iedereen een armbandje voor iemand anders aan het maken. De meiden gingen gelukkig met hun nieuwe sierraden naar huis. Een aantal bleef zelfs om te helpen met opruimen en de laatste kralen van de grond te halen zodat ze niet in de stofzuiger zouden verdwijnen.
En nu zitten we in het huis onder het genot van een kopje thee na te praten en plannen te maken voor de komende dagen!
Pa pa,
Willemien, Ruth, Valerie, Judith, Corinne & Mirellla
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
